'Strafpleiter Jef Vermassen vertelt u waar, wanneer en door wie u vermoord zal worden.' Aldus een recente kop in een van de Belgische bladen. Geen wonder dat het storm loopt op het boek waarin deze voorspelling staat, de pil van de man die altijd weer 'de bekendste Belgische strafpleiter' wordt genoemd. Bekend is Vermassen inderdaad - vooral vanwege zijn vermogen vrijspraak te krijgen voor mensen van wie de schuld onomstotelijk vast lijkt te staan. Maar Vermassen heeft het niet zo op die 'onomstotelijkheid'. Zo verkondigt hij al een tijdje dat België lijdt aan een post-Dutroux trauma. Uit angst voor herhaling en ook uit zelfbehoud - het zou henzelf de kop eens kosten - hebben Belgische rechters de neiging verdachten van een seksueel misdrijf sneller en langer op te sluiten dan verantwoord is. Een vergelijkbaar trauma is volgens Vermassen het gevolg van de terrorismedreiging. Zo verdedigt hij op dit moment een Turkse man die in november j.l. in Aalst vier vrouwen doodschoot en twee mannen verwondde. Maar met extremisme zou deze moord volgens Vermassen niets te maken hebben. De man is ontoerekeningsvatbaar en moet daarom niet door het zogenaamde Hof van Assisen, een Belgische variant op de juryrechtbank, maar door een gewone rechter beoordeeld worden. Dit tot woede van de Belgische goegemeente. 'Had het kunnen denken,' luidt een van de vele boosaardigheden die er over Vermassen op Internet te vinden is, 'Allah, bruine muil, beetje psychiatrie en vrijuit... Zo gaat dat hier. Maar smijt eens een leeg blikje cola op de openbare weg, roep eens eigen volk eerst en.... Steeds de beste topadvocaten voor dat soort volk.' De meeste zaken waar Vermassen bij betrokken is - en was - zijn echter heel wat 'gewoner': partnerdodingen, wraakmoord, roofmoord en de vijf of zes andere vormen waarbij de ene mens de andere om het leven brengt. In het derde deel van zijn boek beschrijft hij deze varianten uitvoerig, in de meeste gevallen uit eigen ervaring. Dat geldt natuurlijk niet voor...